Mazlum Çetinkaya yazdı:sustum! (dağ suskunluğu'ndan

kelebek kanatlarını alevlere tuttukları bu dünyanın ağzıyım. özgül ağırlığım uygun bulundu yoğun istek üzerine ölmeye karar verdim… benzin ve fitil arasında büyüyor çocukların kalbi ve sonra uzakta ya bir hasret bekliyor ya da aşkların kınası yoksulluğun üstünü örtüyor, memleketim nasıl da soysuz bir sessizlik… çocukların, gurbetin ve bir gülün çenesinde ne kanadığını görmüyor kimse, ömrünü çocuklara sağdı gerisini varın siz düşünün.