Behice Dinçer yazdı: Mutluluk Gülmek-Sevmek Güldürmektir. Tıpkı BARIŞ MED Gibi.

      MUTLULUK GÜLMEK, SEVMEK-SEVİLMEK GÜLDÜRMEKTİR. TIPKI BARIŞ MED GİBİ.

 

 

 

MUTLULUK GÜLMEK, SEVMEK-SEVİLMEK GÜLDÜRMEKTİR. TIPKI BARIŞ MED GİBİ.

Sorunlar sorunlar...

Hayatımızın bir parçası neredeyse insanın diğer yarısı olmuş sorunlar. Nedir bu sorunlar diye saymaya kalksak neden doğduk, neden yaşıyoruz sorgusunun çıkmazlıığından çıkamayız. Hangi birini saysak. Ekonomik kültürel ve aşılamıyan en önemli sorun sosyal sorunlar.... Ne acı ki sosyal sorunlar toplumun daima kanıyan yarası olacak. Anne baba ve çocukların oluşturduğu çekirdek aile ve o ailelerin topluluk oluşturarak dil, din ve devlet oluşumları toplumları oluşturur. Gözardı edemiyeceğimiz toplumların çakıltaşı olan çocuklar.
Çocuklar; Gülen-Ağlayan çocuklar, mutlu
bir o kadar mutsuz, sahipli ve sahipsiz çocuklar.
Yetim - Öksüz fark etmeden dövülen, sövülen, hırpalanıp horgörülen çocuklar. Çoğu sarılacak kollarına anne baba bulamayan çocuklar. İyi de
bu çocukları neden doğurduk ya da doğmalarına  müsaade ettik. Bunun muhasebesini hiç kendimizle yaptık mı? Kaçımız bu muhasebeyi yapacak, kendimizi yargılama  yüreğine sahibiz.
Bu gün sizinle boşanan anne babaları yani çiftleri değil empati kuran bir kadın olarak boşanmış  ebebeyinlerden bir olan babayı ve çocuğu ele almak istiyorum.Yazıyı okurken bunca yaşanan güncel sorunlarımız varken şimdi sıra bunun mu? diyenlerinizi duyar gibiyim. Ama hayat devam ediyor. İyi de Hayatımızım tüm savaşları
ve harcadığımız tüm emekler çocuklarımız için değil mi?
Evet boşanmış bir çiftin tek çocuğu olan
Barış Med ÖZKAN'a gelsin istedim bu yazım.

Sevgili Barış Med; Şuan bu yazdıklarımı okuma yazmayı bilmiyecek kadar küçük, yazdıklarımı dinlesende o küçük kalbin kavramıyacak kadar temiz ve masumdur. Ama bir gün sana özel yazdıklarım kitaplığında saklı kalacak bir hatıra olacağını düşünüyorum. Haaa bu arada ilerde okuyunca güzel bir mektup mu yazımı ona sen karar verecan.
Güzel çocuk; Anne Babalar bazen kendi ruh yapılarından ya da çocukların anlam veremediği nedenlerden anlaşamayabilirler. Bu da onların yaşamlarında yol ayırımı olur, buna diğer adıyla BOŞANMA denir. Bilinmelidir ki;"BOŞANMALARIN BOŞANILMAYAN TEK BAĞI ÇOCUKLAR" dır. Tabii ki Bu tanım onu  bilen ve ona saygısı olan ailelerde geçerli olur. Cankuş; sen bu tanımın sorumluluğunun bilincinde olan ebebeyine sahip sayılı çocuklardan birisin. Ne mutlu sana. Evet tekrar diyorum; Ne mutlu sana.

Ve sen Barış Med; Baban gibi birine sahip olduğun için çok şanslı ve kazançlı çocuklardan birisin. Baban bize dostluğun değerini kişiliğiyle nasıl gösteriyorsa sende de çok iyi bir baba olduğunu da aynen gösteriyor. Sanal üzerinde de olsa Kilo metrelerce uzak olduğu halde her 15.gün de bir sana gelmesi gerektiğinin sorumluluğunu taşıyor olması inkar edilmiyecek kadar aşikar. Her gelişinde seninlen geçirdiği her anın karesini resim ve videolarıyla ölümsüzleştirmesi kayda değer bir davranıştır. İkinizin mutluluğu resimlerde ki gözlerinizden okunması her çocuğa ve babaya nasip olan bir şey değil emin ol. Sen ve babanı anlatırken yazıya bazı şeyleri de eklemek istiyorum. Sen ilerde anlıyacaksın yazdıklarımı. Belki de bunları okurken sen de çok daha iyi bir baba  olmak için çaba harcıyacaksın.
Canısı; Çocukların dünyasın da babalık anneye koca olmak değil olmamalıdır. "BABA" Çocuğun annesinin sevdası olmalı. İlerde kendisine örnek edindiği babanın, anneye gösterdiği incelikleri ve güzellikleri olmalı. Mesela; Gün arası anne aranmalı, özel gün ve tarihler de hatırlanıyor olmalı. Hediye paket ya da takı ile şartlandırılmamalı, bu bir buket çiçek ya da yanağına kondurulan bir aşk busesi neden olmasın. Bir çocuk için babalık onunla emeklemek, top oynamak, parkta elleri arkada koca insanlar gibi adımları aynı anda beraber atmaktır. Maç seyrederken tezahürat yaparak koltuktan havaya fırlamaktır. Müzik  dinlerken beraber eşlik etmek, körebe oynarken ebe olmaktır. Atçılık oyununda at, evcilik
oyununda dede, tombala oyununda her daim parayı kaybeden kurban olmalı baba. Babalık eğitim hayatlarının tüm sorumluluk ve fedakatrlılığını anneyle  paylaşarak mezuniyetlerinde gururla yanında bulunmaktır. Hastalığında nöbet tutmak, geleceğinde çocuğunun yaslandığı dağ olmasıdır. Baba; Kız için ilk aşkı, tembihli öğretmeni, derdinin dermanıdır. Aynı baba oğlu için; Onun idoli, akıl hocası yarınının aynasıdır. En güzeli de evladı evlenirken ben yaşlandım diyecek yürektir.

Boşanmış çocukların babalarında istediği, ancak kaybolduğunda hep bulmak için aradıkları en büyük şey "BABALIK SORUMLULUĞU dur. BABALIK; Unutulan sorumluluğu yerine getirilmediğinden mahkeme kararıyla zorla alınan nafaka değil, her türlü imkansızlıklara rağmen sorumluluğunun bilincinde olup yürekten emekle gösterilen sevgidir.
Sevgili Barış Med; Yazımın başında ebebeyinden yana şanslı olduğunu  demiştim.
Tanımadığım halde anneni ve dostum olan babanı tebrik ediyorum. Neden dersen? Senin ve babanın sevgi bağı olan birlikteliğinizde annenin sorumluluğunun bilincinde olması. Tabiki bunda babanın payıda çok var ve vicdanen bu gözardı da edilemez. Ayrılmış bir eş olarak babanın tüm sorumluluklarını yerine getirdiğinden annenin de kendine düşen sorumluluğun bilincinde olması emsalleri için iyi bir örnek olunur. Öyle ki, böyle ebebeyinlerin çocukları mutlu ve huzurlu olurlar hep. Sence bunu nasıl anladım? Bir çocuk, annesi yanındaymış gibi babasının yanında iken gözlerinin içi gülüyor ise çekinmeden resimlerde dilini çıkartıp poz veriyorsa bu yüreğinde ki sevginin, ikisinin varlığından duyduğu mutluluğun dışarıya taştığı kısmın resmidir.
Umarım hep bu sevgi pınarından doya doya içerek büyürsün. Gülen çocuk yolun açık şansın daim olsun.
Sevgilerim Barış Med ÖZKAN'a.