Kemal BÜLBÜL Erenlerin. .

Kemal BÜLBÜL

Erenlerin... Ozanların... YOKSUL HALKLARIN DOSTU...!

Harf... Hece... Kelime... Cümle... Şiir... Öykü... Roman... Destan... Efsane... Edebiyat... İsyan... Özgürlük... Eşitlik... Adalet... Merhamet... Direniş... Köylü... Kadın... Dağ... Tüfek... Eşkıya... Güneş... Hilal... Mehtap... Tarla... Ekin... Harman... Orman... Ağaç... Pınar... Bulut... Yağmur... Su... Dere... Irmak... Deniz... Umman... Yel... Rüzgar... Fırtına... Tipi... Kar... Boran... Ada... Yol... Doğa... Çiçek... Yayla... Yılkı atı... Yaprak... Toprak... Börtü böcek... Kelebek... Yusufçuk... Çayır çimen... Halk... Yoksulluk... Emek... Ekmek... Aş... İş... At...

O Güzel insan da o güzel ata binip gitti... Tekil... Çoğul... Yar... Yaren... Emiş... Derviş... Abdal... Sevgi... Saygı... AŞK... YAŞAR KEMAL... Ölürse ten ölür Canlar ölesi değil... Ey Koca usta... Ey Halkların sesi... Yoksulların nefesi...

Sen Pir Sultan Abdal'ın Sen Dadaloğlu'nun Köroğlu... Karacaoğlan'ın... Sen aşık û Sadıkların Sen erenlerin DOSTUSUN...!

Sen Yoksulların İNCE MEMEDİSİN Mekanın ERENLERİN YURDU OLSUN... Biz razıyız...

 Rıza şehrinin erenleri de razı olsun...! Toprağına nur yağsın... Işıklar içinde yatasın Devrin daim olsun...

Seni okumak Seni anlamak Seni anmak Seni yaşamak bitimsiz bir duygudur...! Aşk ile KOCA USTA...