TEVAZU, DÜRÜSTLÜK, MİZAH ANLAYIŞI VE ÖLÇÜLÜ DAVRANIŞLARIYLA İŞTE; VELAT KAYA

İlaç gibisin be kardeş. Mevlana diyor ya; “Kötü havalarda insan dosta aç olur. Bir araya gelse dost, dosta ilaç olur.” Evet, yoldaşım abartısız bana ilaç oldun, kardeş oldun, yoldaş oldun. Güzel yürekli insan teşekkür borçluyum sana. Teşekkürler, teşekkürler…

Bu insan ki, dinlemeye, anlamaya çalışan, yani empati kuran bir insan. Dayanışma ve yardımlaşmayı seven güçlü bir insan. Gözü, gönlü tok ve gözü gönlü bol bir insan. Saygılı, görgülü, kibar yani centilmen bir insan.

Farklılıklara açık, eleştirel ve öz eleştirel yaklaşımlarıyla yani mütevazi bir insan. Bu İnsan yiğit, yürekli, kendinden emin olan, dosta güven veren bir insan. Alan ellere değil, veren fakat, göstermeyen ellere sahip bir insan.

Be kardeşim, bu bedende aynı anda ne çok şey hayat bulmuş. Yoldaşım, tanıklığını yapmış olduğum birçok olay karşısında serinkanlılığını hep koruyabildin, karamsarlığa asla kapılmadın, hep pozitif düşündün hep çözüm odaklı davrandın. yani hep cesur bir insan olarak davrandın.

Şair diyor ya; “Anne gezindiğin bağ, baba yaslandığın dağdır. Ömrümün en güzel çağı annem ve babamla olanıdır.” Evet, yaşamımda zevk aldığım, ailemde bir parça olarak gördüğüm bu insanla en güzel iki yılımı geçirdiğimi rahatlıkla ifade edebilirim.

Yoldaşım, ailesine, eşine, çocuklarına ve arkadaşlarına karşı sorumluluklarını eksiksiz yerine getirme gayreti içerisinde olan, fedakâr bir insan. Bu insana meğer ne çok alışmışım, ne çok şey öğrenmişim. İyi ki seninle tanışmışım, iyi ki varsın diyorum. Yoldaşım, arkadaşım demekten onur duyduğum, özüne, sözüne, inançlarına, değerlerine bağlı, zor karşısında eyvallah demeyen güçlü insansın. Ve sana eyvallah diyorum.

Bu İnsanı abartmıyorum. Hatta bu insanla ilgili oldukça mütevazi davranıyorum. Matthev Henry der ki; bir kör, bir köre yol gösterirse, ikiside çukura yuvarlanır. Velat yoldaşım, gören, duyan ve konuşan bir insan. Dolayısıyla yoldaşımla yol yürüyenlerin asla “çukura” düşmeyeceklerini bilmelerini isterim.

Tevazu, dürüstlük, mizah anlayışı ve ölçülü davranışlarıyla birçok insana örnek olan, yol gösteren ve aynı zamanda teorisi ve pratiği örtüşen yurtsever bir insan.

Yılmaz Güney der ki; “Babam bir ekmeği hepimize eşit paylaşabiliyordu. Evet, Velat yoldaşım da, kapsayıcı davranan yaklaşımıyla, ötekisi olmayan, amasız fakatsız doğruyu söyleyen mert ve güvenilir bir insan. Babamın bizler çocuk iken ders niteliğinde anlattığı “ soğan tarlası” hikâyesini anlatmayacağım. Ancak hiçbir koşulda “ soğan tarlasını” bozmayacağına inandığım yoldaşlarımın arasındasın, sen cansın.

Kolektif çalışmayı esas alan, ben değil biz dilini kullanan, egodan arınmış etkin ve etkileyici insan.

Güçlü bir hafızaya, entelektüel birikime sahip zeki bir insan. Yetenekli, iddialı, akıllı, evrensel hukuka inanan, emeği, barışı, demokrasiyi içselleştiren ve özgürlükleri savunan bir insan. Bu yoldaşım, bulunduğu her ortamda moral ve motivasyonu yüksek tutan, farklı politik, ideolojik görüşlerin örgütlü yapılar içerisinde, örgütün karar süreçlerine dahil olması yönünden tutum alan örgütlü yapıya inanan insan…

Ne mutlu bana ki; seni tanıdım. Seninle yoldaş, seninle arkadaş, seninle kardeş oldum. Ailecek sağlıklı, mutlu ve sevgi ile kalın.