Bana; Kanayan yaralı Dersim kentti derler. Topraklarımın altında binlerce kefensiz halkım yatmaktadır.
Bana; Kanayan yaralı Dersim kentti derler. Topraklarımın altında binlerce kefensiz halkım yatmaktadır. Benim yaralı olmam ta 1937-38 yıllarına dayanır. O zamanlar benim topraklarımda yaşayan Kızılbaş Alevilerini toplu katliamlardan geçirdiler…Sürgü uçlarına taktılar bebeklerimizi…Kutsal Munzurumuz kan kızıl aktı… Mağaralarda saklanan Kadın ve Çocuklarımızı zehirlediler…
Evlerimizi, Köylerimizin en zenginliklerini talan ettiler…Talandan sonra ateşe verdiler…Alev alev yandı narin Dersim… Dersim tam tamına 81 yıldır Kalbine ağıtlarını gömmüş ve susmuş. Dağ, taş dilsiz ve lal olmuştur…
Kızılbaş dergahına sadece bunlarla kalmadılar…Sürdüler kentlere. Orada, orada yaşananların dili yok ki konuşa… Ben Dersimim, Ben Kızılbaş inancı olan Jar dergahıyım…tek suçum inancım ve felsefem…
Çıban başı ilan edilmem bundandır. Şimdi Resmi kayıtlarda ne kadar insan öldürüldü mü? Öldürülmedi mi? tartışılıyor.. Soran varsa gelsin Munzurun derli akışın, Uçurumlarımda asılı çığlıkları dinlesin.
Ben Dersimim. Beni halen öldürmeye devam ediyorlar; Barajlarla,HES’lerle, Orman yangınlarıyla… İnsanlığın bu kara lekesine karşı çığlıklarım yükselerek yalçın kayalıklarda yankı bulanıyor…
Duyun beni.. Tam tamına 81 yıldır öldürülüyorum…Katlediliyorum. Kefensiz bir Toprağın çığlıklarını Duyun… Kulak verin 1937-38 ÇIĞLIKLARINA
